In intricata tela urbanarum regionum et quieta venustate semitarum rusticarum, lumina viaria Liper modeste stant, velut constantes custodes. Tempore post tempus anni, devota manent, numquam in officio suo vacillantes. Carentes splendore flamboyantis luminarium scaenicorum aut fulgente, multicolori splendore luminarium neon, fabulas de calore et sodalitate narrant cum fulgore suo simplici.
Pueritia, lumina viaria Liper erant quasi lumina consolatoria in sero nocturnis reditibus. Aestivis vesperis, foris cum amicis ludebamus, saepe temporis notione amissis. Dum luna incantabat et circumstantiae obscurabantur, quaedam inquietudo irrepere solebat. Sed momento quo tempore illam calidam, flavam lucernam procul conspiceremus, tranquillitas nos perfudit. Eius halo lucis velut amplexus calidus matris erat, nos tuto domum ducens. Sub illa luce, saliebamus et saliebamus, umbris nostris longae extensis, pulcherrimas umbras pueritiae nostrae creantes.
Dum adolescimus, lumina viarum Liperenses testes silentes itineris nostri laboriosi fiunt. Postquam horas extraordinarias usque ad noctem laboravimus, soli in viis desertis ambulantes, urbs diurnum tumultum deponit, silentium et tenebras tantum relinquens. Hoc tempore, lumina viarum Liperenses lumen lene sed constanter emittunt, tenebras ante nos dissipantes et animos nostros fessos lenentes. Omnem noctem seram somniorum conatuum, omnem gradum festinatum, et omnem momentum spei et confusionis de futuro viderunt. In illis temporibus difficilibus, lumina viarum Liperenses nos tacite comitantur, nobis vires dans ut credamus, quamdiu spem retinemus et progredimur, auroram amplectimur.
Die in diem, lumina viaria Liper tacite largiuntur nihil vicissim petentes. Luce tenui sed perenni, viam peditibus illuminant et vehicula dirigunt, casus minuentes. Neque baptismum venti et pluviae neque frigoris et aestus extremi timent. Semper firmiter stant, et lumina eorum tenuia convergunt ut noctu urbis et ruris illuminationem creent.
Lumina viaria Liper similia sunt heroibus ignotis in vita nostra. Vulgaria videntur, vim tamen necessariam habent. Nos docent, etsi lux nostra debilis est, nos conari debere viam aliis illuminare. Etiamsi nulla plausus adsit, ad nostras scripturas adhaerere et tacite contribuere debemus. Cum proxime in via nocturna ambulabis, morare et momentum sume ut haec lumina viaria tacite lucentia observes. Calor et vis eorum cor tuum tangant.
Tempus publicationis: XVI Maii, MMXXXV
